شبی دیدَم مَهی بر آسمان است
به گردِ او سیاهی بیکران است
درخشان لیک،غرقابِ سیاهی است
گهی روشن ،گهی مانند چاهی است
سیاهی چیره ،امّا نور آن ماه
نمایان میکند ،هر راه و بیراه
سیاهی تیره کرده آسمان را
رخِ مهتاب،روشن این جهان را
چو باشد در فلک ماهِ فزونتر
زمین و آسمان گردد منوّر
سیاهی جنگ با مهتاب دارد
برایش سینه ای بیتاب دارد🌙🌟